ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ (ΘΕΩΡΙΑ)

Υποκριτική (Θεωρία)

Ώρες μαθήματος/εβδομάδα : 3

Σκοπός του μαθήματος είναι να έρθει σε επαφή ο σπουδαστής με τις βασικές θεωρίες που διέπουν την υποκριτική τέχνη, μέσα από τη μελέτη των θεατρικών έργων του Μολιέρου, του Μαριβώ, του Γκολντόνι, του Ντάριο Φο, του Μωρίς Μαίτερλινκ και του Φρίντριχ Σίλερ, των διαφόρων ειδών και κινημάτων του θεάτρου, συγκεκριμένα της Koμέντια ντελ άρτε, της πολιτικής σάτιρας, του συμβολισμού, του ρομαντισμού και των μεθόδων υποκριτικής που αυτά προϋποθέτουν.

Ο σπουδαστής καλλιεργεί την κριτική του σκέψη αποκτώντας εμπεριστατωμένες γνώσεις γύρω από το θέατρο, τους συγγραφείς και τους τρόπους υπόκρισης. Με την ολοκλήρωση του μαθήματος ο καταρτιζόμενος θα είναι σε θέση να κατανοήσει και να ερμηνεύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους διάφορους ρόλους που θα του ανατεθούν. Ακόμα, δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε καταρτιζόμενο να δει την τέχνη του κινηματογράφου από μια διαφορετική οπτική γωνία, που θα του επιτρέψει να εντρυφήσει στην υποκριτική των ηθοποιών στη μεγάλη οθόνη, μελετώντας συγκεκριμένα τον τρόπο υπόκρισης της Σούζαν Σάραντον και της Tζούλια Ρόμπερτς στην ταινία «Η ζωή σε δύο πράξεις» (“Stepmom”)του Kρις Κολούμπους.

Περιεχόμενο του μαθήματος

• Μολιέρος «Κατά φαντασίαν ασθενής», Κομέντια ντελ άρτε, o ηθοποιός στην κομέντια ντελ άρτε.
• Μαριβώ «Το παιχνίδι του έρωτα και της τύχης», Κομέντια ντελ άρτε, marivaudage, η υποκριτική στην Κομέντια ντελ άρτε.
• Κάρλο Γκολντόνι, «Λοκαντιέρα». Πώς αναμόρφωσε την Commedia dell’ arte. Η γυναικεία χειραφέτηση και η καυστική κριτική και υποκρισία της υψηλής κοινωνίας.
• Ντάριο Φο, «Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!». Η πολιτική σάτιρα. Πώς ανέδειξε το θέατρο σε μια δυναμική πολιτικο-καλλιτεχνική οντότητα ικανή να διασκεδάζει, να καταδεικνύει τις σκληρές όψεις της πραγματικότητας και να προβληματίζει με τη συνδρομή του κωμικού στοιχείου. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούσε στο θέατρο και στα κείμενά του.
• Μωρίς Μαίτερλινκ, ο συμβολισμός και το μεταφυσικό στοιχείο στο «Γαλάζιο Πουλί».
• Φρίντριχ Σίλερ, το κίνημα «Θύελλα και ορμή», ο ρομαντισμός μέσα από το έργο του «Έρωτας και Ραδιουργία». Πώς ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το ερωτικό πάθος για να διαλευκάνει τα επίβουλα παιχνίδια των ισχυρών και να καταγγείλει τις ανεξέλεγκτες εξουσίες. Η δυναμική του έρωτα.
• Σούζαν Σάραντον, Τζούλια Ρόμπερτς, «Η ζωή σε δύο πράξεις»(“Stepmom”), (1998) του Kρις Κολούμπους. Η υποκριτική τους και η επί της οθόνης ανταγωνιστικότητά τους. Το μεγαλείο της μητρότητας.